Βουβή και φέτος η Αγιά Μαρίνα

Άκαρπες όλες οι προσπάθειες για λειτουργία

Άκαρπες απέβησαν και φέτος  οι προσπάθειες για μετάβαση και τέλεση Θείας Λειτουργίας στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στο ομόνυμο Μαρωνίτικο κατεχόμενο χωριό της Αγίας Μαρίνας. Η απάντηση από τα Ηνωμένα Έθνη αρνητική για ακόμα μια χρονιά και ο λόγος το στερεότυπο πλέον "...υψίστης σημασίας στρατιωτική περιοχή". Ξανά η απογοήτευση στα πρόσωπα των Αη Μαρινιωτών που όμως στέκουν όρθιοι και καρτερούν επιμένοντας μέσα από τα λόγια του γνωστού λαικού τους τραβαδούρου Ττώνη Σολωμού:  

"Να ξέρεις όμως ότι και άλλα τριάντα πέντε χρόνια να περάσουν, οι Σουλιώτες σου.. ποτέ δεν θα σε ξεχάσουν - οι Μαρινιώτες σου θα ξανασμίξουν - οι γειτονιές σου θα βουίξουν και τα στενά σου θα ξαναγεμίσουν - την Μαρινιωτού σου θα τραγουδήσω και στα πόδια σου μπροστά ..ας ξεψυχήσω".

Διαβάστε πιο κάτω ολόκληρο το κείμενο αφιέρωση για την Αγία Μαρίνα που μας στάληκε από τον Ττώνη Σολωμού.

"Τριάντα πέντε χρόνια καρτερώ από χρόνο σε χρόνο να δω ξανά τον τόπο που γεννηθηκα, τον τόπο που πρωτόκλαψα, που αρκούησα και περπάτησα, τον τόπο που έζησα τα παιδικά μου χρόνια, τον τόπο που έπαιξα τα πρώτα μου παιχνίδια, τον τόπο που έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, από τους δασκάλους μου Ιωσήφ Τουμάζου, Αντώνη Μελά, Μιχάλη Καλακουτή, Λετίτσια Καρλέττη, Ιωσήφ Λιάτσο και Αντώνη Μαρίνο. Τριάντα πέντε χρόνια καρτερώ να ακούσω ξανά τον γλυκό και υπερήφανο χτύπημα της καμπάνας του χωριού, να δω τον Πάτερ Ανδρέα και τον πάτερ Ιγνάτιο να ψάλλουν σε μια κατάμεστη εκκλησία από χωριανούς και παράλληλα να τους πλαισιώνουν οι παραδοσιακοί ψάλτες Ιωσήφ Σολωμού (Κιολάρης), Ιωάννης Παύλου (Τσιακκαριάς), Βραχίμης Χατζηχάννας, Μανώλης ΧατζηΙωσήφ, Αντρέας Μουτήρης, Αντρίκος Ηλία, Μιχάλης Πεκρής, Αντρέας Παρτέλας και τόσοι άλλοι που με τις φωνές τους ακόμα και τα πουλιά σώπεναν. Τριάντα πέντε χρόνια καρτερώ να ακούσω ξανά τα πρώτα μου γλυκά μουσικά ακούσματα από τα στόματα του πατέρα και μητέρας μου, που δεν ήταν άλλα από την ξεχωριστή και γλυκιά φωνή της πατροπαράδοτης Μαρινιωτούς μας. Τριάντα πέντε χρόνια καρτερώ να ξανά-ξυπνήσω στην Αγία Μαρίνα με τα κακκαρίσματα των περτιτζιών και ταυτόχρονα να ακούω από το παράθυρο μου τον Ιωσήφ Πουλλή (Πίσσα) να λέει εκείνο το γνήσιο και πραγματικό 'καλημέρα', στόν Αντώνη Τζυρκαλλή, στον Ηλία Μουτήρη ,στον Γιωσήφη τ’Αχμετή, στην Τζίνα στον Αντώνη Μουτήρη, στην Μαρή (Κάβα), στον Αντρέα Μουτήρη, στον Ρούσο τζιαί Ερμήνια,στο Φελλαχούι στον Σόλωμο Πεκρή και να καταλήγει στο καφενείο του Σόλωμου τζιαί της Κούσσιας πίνωντας τον παραδοσιακό καφέ κρατόντας τον με το ένα του χέρι και στο άλλο τον αιώνιο σύντροφο ΄τσιγάρο’ να καπνίζει που δεν ήταν άλλο από τα παραδοσιακά τσιγάρα ΄κρέβενευ’.  Γιατί Αγία Μαρίνα μου τόση αδικία και τόση ατυχία;;  Όμως Αγία Μαρίνα μου να ξέρεις ότι τώρα που σου γράφω αυτά τα λίγα και φτωχά λόγια βγαλμένα όμως από την καρδιά μου, τα μάτια μου δακριζουνε για σένα γιατί πονώ και νοσταλγώ να σε ξαναδώ.  ... Να ξέρεις όμως ότι και άλλα τριάντα πέντε χρόνια να περάσουν, οι Σουλιώτες σου.. ποτέ δεν θα σε ξεχάσουν - οι Μαρινιώτες σου θα ξανασμίξουν - οι γειτονιές σου θα βουίξουν και τα στενά σου θα ξαναγεμίσουν - την Μαρινιωτού σου θα τραγουδήσω και στα πόδια σου μπροστά ..ας ξεψυχήσω."

.....Μα μια χάριν σου ζητώ, Κοντά σου για να ρθούμε

Μα πρίν να φύουν οι παλιοί, Που ξέρουν ούλλοι το σρατί

Στην εκκλησhιά να μπούμε...

( απόσπασμα του πεντάστιχου από το όμορφο τραγούδι του Ττώνη "Πάντα για σένα θα ρωτώ"

16/07/2009